Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

feriae denicales

  • 1 feriae

    fērĭae, ārum (in the sing.: FERIA a feriendis victimis vocata, Paul. ex Fest. p. 85, 12 Müll.), f. [for fes-iae, same root with festus], days of rest, holidays, festivals (syn. justitium), a great number of which, both private and public, were kept by the Romans; the latter being either stativae, fixed, regularly recurring on certain days; or conceptivae, movable, settled every year anew; or imperativae, temporary, ordained by the consuls on account of some particular occurrence;

    or, lastly, the Nundinae,

    Macr. S. 1, 16; Varr. L. L. 6, § 13 Müll.; Cic. Leg. 2, 12, 29; 2, 22, 57; Plaut. Capt. 4, 1, 3 et saep.:

    feriae Domini,

    Vulg. Levit. 23, 2: feriae denicales, Latinae, novendiales, privatae, etc., v. sub h. vv.—
    II.
    Transf., rest, peace, leisure: indutiae sunt belli feriae, Varr. ap. Gell. 1, 25, 2:

    praestare Hesperiae longas ferias,

    i. e. peace, Hor. C. 4, 5, 37.—Comically: venter gutturque resident esuriales ferias, keep hunger-holidays, i. e. fast, Plaut. Capt. 3, 1, 8:

    tuas possidebit mulier faxo ferias,

    shall fill, amuse your leisure, id. Ep. 3, 4, 37.—Prov.:

    sine ullis feriis,

    i. e. without rest, incessantly, Arn. 1, 9; cf.: feriis caret necessitas, necessity has no law, Pall. 1, 6, 7.— Sing. (eccl. Lat.):

    feria,

    a week-day, Tert. Jejun. 2.

    Lewis & Short latin dictionary > feriae

  • 2 denicalis

    dēnicālis, e [ de + nex ]
    погребальный, смертный
    feriae denicales V etc. — поминальное торжество, тризна, поминки

    Латинско-русский словарь > denicalis

  • 3 denecalis

    dē-nĭcālis (in MSS. also written denec-), e, adj. [nex], purifying from death; feriae or dies, a funeral solemnity among the Romans for the purification of the family of the deceased:

    nec vero tam denicales, quae a nece appellatae sunt, quia resident mortui, quam ceterorum celestium quieti dies feriae nominarentur, nisi, etc,

    Cic. Leg. 2, 22, 55; Cinc. ap. Gell. 16, 4, 4; Col. 2, 22, 5; Paul. ex Fest. p. 70, 9, and Fest. p. 242, 29 Müll. (v. Wordsworth Fragm. and Specim. p. 558).

    Lewis & Short latin dictionary > denecalis

  • 4 denicalis

    dē-nĭcālis (in MSS. also written denec-), e, adj. [nex], purifying from death; feriae or dies, a funeral solemnity among the Romans for the purification of the family of the deceased:

    nec vero tam denicales, quae a nece appellatae sunt, quia resident mortui, quam ceterorum celestium quieti dies feriae nominarentur, nisi, etc,

    Cic. Leg. 2, 22, 55; Cinc. ap. Gell. 16, 4, 4; Col. 2, 22, 5; Paul. ex Fest. p. 70, 9, and Fest. p. 242, 29 Müll. (v. Wordsworth Fragm. and Specim. p. 558).

    Lewis & Short latin dictionary > denicalis

  • 5 operatio

    ŏpĕrātĭo, ōnis, f. [operor], a working, work, labor, operation (not in Cic. or Cæs.).
    I.
    In gen.: insidiantur aquantibus (apibus) ranae, quae maxima earum est operatio, cum sobolem faciunt, Plin. 11, 18, 19, § 61; 11, 24, 28, § 80; Vitr. 2, 9.—
    II.
    In partic.
    A.
    A religious performance, service, or solemnity, a bringing of offerings: operationes denicales, offerings, Fest. s. v. privatae feriae, p. 242 Müll.; Inscr. a. 286, p. Chr. ap. Orell. 2234.—
    B.
    In Christian authors, beneficence, charity, Lact. 6, 12; Prud. Psych. 573.

    Lewis & Short latin dictionary > operatio

  • 6 resideo

    rĕ-sĭdĕo, sēdi, 2, v. n. and a. [sedeo], to sit back, remain sitting anywhere (cf. resisto); to remain behind, to remain, rest, linger, tarry, abide, reside (syn. remaneo; class.).
    I.
    Lit.:

    sine mente animoque nequit residere per artus pars ulla animai,

    Lucr. 3, 398:

    piger pandi tergo residebat aselli,

    Ov. F. 3, 749:

    in tergo,

    id. M. 10, 124; cf.:

    Acidis in gremio (latitans),

    resting, id. ib. 13, 787:

    in hoc facto de cautibus antro,

    residing, id. ib. 1, 575; cf.:

    Erycina Monte suo residens,

    id. ib. 5, 364:

    in villā,

    Cic. Mil. 19, 51:

    si te interfici jussero, residebit in re publicā reliqua conjuratorum manus,

    id. Cat. 1, 5, 12:

    corvus altā arbore residens,

    Phaedr. 1, 13, 4 (but the correct read., Cic. Fin. 3, 2, 9, is residamus; v. Madv. ad h. l.).— In perf.:

    Lydum patriis in terris resedisse, Tyrrheno datum novas ut conderet sedes,

    Tac. A. 4, 55:

    in oppido aliquo mallem resedisse, quoad arcesserer,

    Cic. Att. 11, 6, 2:

    erravitne viā seu lassa resedit, Incertum,

    remained behind, Verg. A. 2, 739; cf.:

    fessus valle,

    id. ib. 8, 232:

    lassus in humo,

    Ov. A. A. 3, 3, 696:

    medio rex ipse resedit Agmine,

    id. M. 7, 102:

    orba resedit Exanimes inter natos natasque,

    id. ib. 6, 301:

    saxo resedit Pastor,

    id. Tr. 4, 1, 11. — Act. (very rare):

    dorsum meum residebat,

    App. M. 8, p. 209, 23. —
    2.
    To sit up, assume a sitting posture (late Lat.):

    et resedit qui erat mortuus,

    Vulg. Luc. 7, 15. —
    B.
    Meton., to sit inactive, to remain idle or listless (rare):

    artifex cum exprimere vellet Athamantis furorem Learcho filio praecipitato residentis poenitentiā,

    sitting listlessly subdued by remorse, Plin. 34, 14, 40, § 140:

    miles residet,

    Petr. 112. — Hence, act., to keep or celebrate a holiday:

    venter gutturque resident esuriales ferias (v. esurialis),

    Plaut. Capt. 3, 1, 8. — Pass.:

    nec vero tam denicales (quae a nece appellatae sunt, quia residentur mortuis) quam ceterorum caelestium quieti dies Feriae nominarentur,

    because they are kept in honor of the dead, Cic. Leg. 2, 22, 55 Creuz (codd. leg. residentur mortui; B. and K. resident mortui; cf.I.supra).—
    II.
    Trop., to remain behind, remain, be left (a favorite word with Cic.; syn.: resto, supersum); constr most freq., in aliquā re:

    in corpore perspicuum est, vel exstincto animo vel elapso, nullum residere sensum,

    Cic. Tusc. 1, 43, 104; cf. id. Fam. 5, 16, 4:

    si ex tanto latrocinio iste unus tolletur, periculum residebit,

    id. Cat. 1, 13, 31:

    ne quas inimicitias residere in familiis nostris arbitretur,

    id. Att. 14, 13, B, § 4; cf.:

    in vobis resident mores pristini,

    Plaut. Truc. prol. 7:

    qui ullas resedisse in te simultatis reliquias senserit,

    Cic. Deiot. 3, 8:

    si quid amoris erga me in te residet,

    id. Fam. 5, 5, 3:

    etiam nunc residet spes in virtute tuā,

    id. ib. 12, 3, 2:

    quorum non in sententiā solum, sed etiam in nutu residebat auctoritas,

    id. Sen. 17, 61:

    quorum in consilio pristinae residere virtutis memoria videtur,

    Caes. B. G. 7, 77.—With dat.:

    cum horum tectis et sedibus residere aliquod bellum semper videtur,

    Cic. Dom. 23, 61.— With apud:

    apud me plus officii residere facile patior,

    Cic. Fam. 5, 7, 2:

    hujus incommodi culpa ubi resideat, facilius possum existimare quam scribere,

    id. Att. 1, 17, 3:

    si qua (ira) ex certamine residet,

    Liv. 40, 7. — Business t. t., to be or remain behind, i. e. to be unaccounted for, in default:

    pecunia publica resedit apud aliquem,

    Dig. 8, 13, 4, § 3.

    Lewis & Short latin dictionary > resideo

См. также в других словарях:

  • feriae — ▪ ancient Roman festival days       ancient Roman festival days during which the gods were honoured and all business, especially lawsuits, was suspended. Feriae were of two types: feriae privatae and feriae publicae. The feriae privatae, usually… …   Universalium

  • FERIAE — pro diebus hebdomadis, primum dicuntur institutae a Silvestro P. circa A. C. 316. Qui nec Iudaeorum morem sequi, ut dies a Christianis nuncuparentur prima Sabbathi, secunda Sabbathi, etc. volens, nec probans Gentilium appellationes Solis, Lunae,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • DENICALES Feriae — apud Romanos peractis ad sepulhrum iustis, Silicernio item et Viscerationen exhibitis, celebrabantur, ad defuncti familiam purgandam. Ioh. Rosin. Antiqq. Rom. l. 5. c. ult. ex A. Gellio l. 2. c. 22. vide quoque infra Exverrae …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Ferĭae — (lat.), 1) (röm. Ant.), Fest od. heilige Ruhetage, wo keine öffentlichen u. Privatgeschäfte betrieben werden durften. Sie waren A) F. publĭcae, u. zwar a) F. legitĭmae, die regelmäßigen, seit alter Zeit bestehenden Staatsfeste:. aa) F. statae,… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • ПРАЗДНИК — в архаичной мифопоэтической и религиозной традиции временной отрезок, обладающий особой связью со сферой сакрального, предполагающий максимальную причастность к этой сфере всех участвующих в П. и отмечаемый как некое институциализированное (даже… …   Энциклопедия мифологии

  • ФЕРИИ —    • Ferĭae,          Римляне делили дни года на dies festi, которые посвящены были на служение божеству, и dies profesti, в которые занимались обыкновенным общественным или частным делом. Dies festi назывались также Ф., в особенности когда они… …   Реальный словарь классических древностей

  • Ferĭen — (Feriae), bei den Römern allgemeiner Name der Feiertage, der von Staats wegen angeordneten (feriae publicae) wie der nur Einzelne angehenden (f. privatae). Von erstern gab es drei Arten: feriae statīvae, die stehenden, an bestimmten Monatstagen… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • PARENTALIA — erant sacra funesta; quae fiebant ab antiquis in honorem mortuorum, a parentando, quod parentibus iusta celebare significat, licet etiam transferatur ad alios. In his fieri solebant προσκλησεις τῆς νεκρων, evocationes mortuorum. Aderant propinqui …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VISCERATIO — Graece εὐφρασία, proprie epulum, quod ex visceribus, i. e. carnibus immolatarum hostiarum, inter sacricolas; apud Veteres, agitabatur. Servius, ad illud l. 7. Aen. v. 716. populique Latini: Qui intererant, inquit, albani montis viscerationi. Vide …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»